JP Bouzac urodził się w 1960 roku w miejscowości Cognac (region Nouvelle-Aquitaine, Francja), niedaleko wybrzeża Atlantyku. Jako przedstawiciel pokolenia wyżu demograficznego bardzo wcześnie zaczął zwracać uwagę na otoczenie: w latach 1962–1967 rysował, malował i robił kolaże niezliczone obrazy w przedszkolu i w domu (zachowało się ich około 1000). Już wtedy nie zawsze opierał się wyłącznie na sile obrazów, dlatego często je tytułował i komentował. Gdy tylko zaczął uczęszczać na zajęcia plastyczne w szkole, stracił całe zainteresowanie twórczością. Fotografii uczył się przecież – także w szkole – już na początku lat 70. i od razu zaczął pisać, zwłaszcza wiersze i wrażenia z podróży. Następnie pojawiły się opowiadania i artykuły w gazetach (szkolnych).
Odkrywanie nowych krajów, kultur i przyrody było jego pasją. Studiował więc nauki przyrodnicze i został badaczem zrównoważonego rozwoju. Jednocześnie zdobywał kolejne stopnie naukowe w zakresie języków romańskich, anglistyki, języka i kultury rosyjskiej oraz jako urbanista.
Po służbie wojskowej, na krótko przed upadkiem muru berlińskiego mieszka w niemieckim regionie stołecznym, od 1993 roku w Panketal, w dzielnicy Barnim w Brandenburgii. Jeśli nie przebywa w Grand Cognac (tak się obecnie ta miejscowość nazywa) lub gdzieś na świecie, to chętnie podróżuje, na przykład po Polsce. Kraj na wschód od Odry poznał w 1984 roku. Jego przeżycia z tej podróży i innych spotkań w Polsce lub z Polakami opisuje w książce „Rendez-vous z Polską”. Pierwsza publikacja miała miejsce
w 2013 roku, a czytanie odbyło się w październiku na zaproszenie polskiej inicjatywy Agata Koch SprachCafé w Berlinie-Pankow. W sam raz na 40. rocznicę poznania Polski ukazało się nowe wydanie, zawierające liczne ilustracje, w tym zdigitalizowane slajdy z 1984 roku, wydane przez wydawnictwo internetowe BoD. Jego deklarowanym celem jest opowiadanie historii za pomocą obrazów i/lub tekstu. Na konkursie organizowanym przez Polską Radę Społeczną w Berlinie „Berlin – moja droga w Europie: stacje polskie w stolicy Niemiec”
w 2015 roku otrzymał nagrodę specjalną jury za pracę – kolaż z fragmentem „Rendez-vous mit Polską”.
Jego pierwsza książka została napisana w kontekście niemiecko-francuskim.
W 2003 roku wziął udział w konkursie Francusko-Niemieckiego Biura ds. Młodzieży z okazji czterdziestej rocznicy Traktatu Elizejskiego. Jego dwa opowiadania autobiograficzne, jedno w języku francuskim i jedno w języku niemieckim, zostały wybrane spośród czterdziestu opowiadań niemiecko-francuskich i opublikowane dwujęzycznie w 2006 roku. Od tego czasu napisał kilka książek w języku niemieckim i francuskim z kilkoma tekstami w języku angielskim i polskim, m.in.: „20 lat w Prusach” (2007), „Czeskie srebrne wesele” (2018), „Moja zimna wojna” (2021).
Opublikował także kilka książek swojego ojca Louisa-Clémenta Renault oraz zilustrował i przetłumaczył na francuski książkę Dang Lanha Hoanga „Wall Falls”.
W 2016 roku był członkiem-założycielem stowarzyszenia SprachCafé Polish e.V. V. Jako przedstawiciel zarządu brał udział we wspólnym projekcie Language Forms Without Borders z berlińskim stowarzyszeniem Stones Without Borders e. V. w latach 2017-2018. W ramach tego projektu zaprojektowano i wykonano pomnik Otto Freundlicha i Jeanne Kosnick-Kloss w Parku Przyrody Barnim. Fascynowała go historia i humanistyczne dziedzictwo awangardowego artysty Otto Freundlicha (1878-1943), prześladowanego i mordowanego przez hitlerowców. Następnie – po pięćdziesięcioletniej przerwie – postanowił ponownie zająć się intensywną twórczością wizualną.
Na kursach lub samodzielnie uczył się i uczy się różnych technik:
rysunku, kolażu, fotografii, malarstwa (akwarela, akryl, olej, tusz i kaligrafia), linorytu i suchej iglicy, raku, sztuki recyklingowej, mozaiki.
Jest szczególnie wdzięczny za przyjazne i profesjonalne wsparcie Rudolfowi J. Kaltenbachowi i Silvii Fohrer, obydwojgu rzeźbiarzom (Stones Without Borders e. V.), Jiaying Wu, malarka tuszem i kaligrafka (Berlin), Mireille Kuta, malarka (Grand Cognac) oraz Günter Blendinger, grafik, malarz i rzeźbiarz (Panketal).
Jego obrazy można przypisać do dwóch głównych tematów: „Świat piękny, idealny” i „Komedia ludzka”. Pierwszy temat rozwijał się z biegiem czasu i skupiał się na ochronie klimatu i różnorodności biologicznej. Niestety świat nie jest już taki zdrowy i piękny. Komedia ludzka, która rozpoczęła się od portretów bliskich i przyjaciół, wkrótce rozszerzyła się także na poważniejsze tematy, takie jak walka o godność ludzką.
Oprócz portretów i pejzaży powstało wiele obrazów o wydarzeniach, np. pandemii korony, ilustracje do tekstów własnych i innych, przedstawienia zwierząt i roślin, a także kilka martwych natur, obrazów abstrakcyjnych i obiektów.
Na pięciu wystawach indywidualnych i dwunastu wystawach zbiorowych w Niemczech i Francji zaprezentował wybór swoich prac na tematy takie jak „1 obraz – 1 historia” i „La mer”. JP Bouzac coraz częściej organizuje wystawy i warsztaty twórcze z artystami amatorami i profesjonalistami w Berlinie i Brandenburgii.
Na wystawie zbiorowej „Seilschaften” („Zespoły linowe”) w Berlinie w dzielnicy Panketal wzięło udział 44 artystów w wieku od 4 do 93 lat każdy
z jednym dziełem.
Na jesień 2024 r. i w kolejnych latach przygotowywanych jest kilka wystaw, odczytów i warsztatów. W ten sposób m.in. przykładowo 25. października w pociągu kulturalnym Berlin – Wrocław zaprezentowano nowe wydanie „Rendez-vous mit Polską”.
JP Bouzac, tłum. Agnieszka Wrześkiewicz
